مقایسه اثربخشی تدریس ریاضی با روش سنتی و روش جیگ ساو بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی

اهداف: مقاله حاضر برگرفته از پژوهشی است که با عنوان "مقایسه اثربخشی تدریس ریاضی با روش سنتی و روش جیگ ساو بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی" به روش شبه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. اهمیت روش تدریس جهت فراگیری هرچه بهتر دانش آموزان برکسی پوشیده نیست. این اهمیت در دروس مهمی مثل ریاضی، ع لوم و ... بارزتر است. امروزه دانش آموزان برای ورود به عصر دانائی و روبرو شدن با تحولات مستمر، باید بطور فزاینده ای مهارت های تفکر انتقادی و خلاق را برای تصمیم گیری مناسب و حل مسائل پیچیده جامعه فرا گیرند. فراگیران باید به مهارت های پژوهشی و حل مسئله مجهز شوند و روحیه جستجوگری را در خود تقویت کنند. مواد و روش ها: جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر پایه ششم دبستان غیردولتی حکیم در منطقه ۴ آموزش و پرورش تهر ان بود که نمونه آماری این پژوهش ۴۰ نفر بودند که به صورت هدفمند در دو گروه انتخاب شدند. دانش آموزان گروه آزمایشی (۲۰ نفر) جلسات درس را در هشت جلسه با روش تدریس جیگ ساو گذراندند. در گروه سنتی یا کنترل، همان مباحث ریاضی (حجم و مساحت) گروه آزمایش تدرس شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام تیلور (۲۰۱۲) بود. بعد از تائید روایی و پایایی آن، در پیش آزمون و پس آزمون از آن استفاده شد. یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که روش تدریس جیگ ساو در پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان تاثیر معناداری دارد و بین روش های تدریس مختلف، تاثیرگذاری متفاوتی بر پیشرفت تحصیلی مشاهده می شود. نتیجه گیری: در نهایت پیشنهاد شد تا روش جیگ ساو برای تقویت همکاری درسی دانش آموزان، بسیار و بصورت جدی مورد توجه قرار گیرد و اصرار بر این نباشد تا روشی سنتی یا برخی روش های سنتی، به صورت انفرادی یا ترکیبی، تنها روش مورد استفاده در