مطالعه تطبیقی عناصر بومی همساز با اقلیم و شاخص های پایداری زیست محیطی (نمونه موردی پوئبلو تائوس در نیو مکزیکو و روستای ابیانه در ایران)

گرم شدن کره زمین ، استفاده از انواع آلاینده ها، افزایش آلودگی محیط زیست و... باعث شده است تا ضرورت توجه به مسائل زیست محیطی بیشتر گردد. در این میان توسعه به عنوان یکی از بزرگترین عوامل تغییر محیط زیست و در نتیجه آن، ساخت و ساز به عنوان یک صنعت بزرگ که بخش زیادی از منابع سوختی را مصرف می کند باعث تخریب طبیعت و به مخاطره انداختن حیات شده است ، از این رو ارتباط میان الگوهای موجود در معماری همساز با اقلیم و مفاهیم مولفه های معماری پایدار نیازمند ایجاد چهارچوب اصولی برای تبیین کارکرد عناصر و استفاده صحیح و بجا از منابع و امکانات طبیعی در جهت دستیابی به اهداف معماری پایدار است . پژوهش حاضر به بررسی مولفه های پایداری زیست محیطی و عناصر معماری بومی همساز با اقلیم پرداخته