بررسی منابع ریسک تولید برنجکاران استان مازندران

چکیده همگام با رشد جمعیت و اف زوده شدن درامد، تولید غذا نیز باید، افزایش یاب د. افزایش تولید غذا همراه با ن ا پایداری در تولید بعضی محصولات، بویژه ن ا پایداری عملکرد و سط ح زی ر کشت اس ت. هدف از این مطالعه بررسی نوسانهای تولید چهار نوع برنج (طارم محلی، طارم د یلمانی، خزر و ند ا) ۱۳۶۲ اس ت. برای این منظور، از روش وا ر یانس و کوو اریانس متغیرهای تصادفی - در سالهای ۸۵ استفاده شد. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که با تغییر ساختار در سط ح زیر کشت برنج طی ۱۳۷۰ ، میزان تولید این محصول افزایش یافته اس ت. اما این افزایش تولید با ن ا پایداری - سال ۷۱ همراه بوده و باعث افزایش ریسک و قیمت شده اس ت. بنابراین پیشنهاد م ی شود، با به کارگیری روشهای متنوع کشت، تثبیت بازار، بیمه محصول و مدیریت درست، این ناپایدا ر ی را در درازمدت کاهش داد. همچنین با توجه به اینکه با گذشت زمان، گرایش به شهرنشینی و صنعتی شدن افزایش می یابد و در نتیجه، سطح زی ر کشت نیز کاهش پیدا م ی کند؛ بنابراین پیشنهاد م ی شود، کشاورزان، بیشتر به کشت برنج طارم محلی، خزر و ندا بپردازند که بهبود تولی د آنها، بیشتر مربوط به عملکرد است.