نقش پدر و مادر در تربیت دینی و اختلالات رفتاری کودکان

هدف اول این پژوهش بررسی نقش والدین در تربیت دینی کودکان می باشد. بهترین روش تربیت فرزند و اینکه پدر مسول است یا مادر یکی از موارد بسیار مهم است که در خانواده مطرح شده و در بیشتر موارد مورد اختلاف است. تربیت فرزند شاید بزرگترین مسئولیتی است که یک فرد در زندگیاش انتخاب میکند. تربیت کودک بنیان و اساس شخصیت او در آینده را تعیین میکند وسرنوشتش را تا حد زیادی شکل میدهد .آیا پدر و مادر یک کودک هستید؟ در این صورت احتمالا تربیت فرزند سالم یکی از دغدغه های مهم شما هم هست. ممکن است حتی در این زمینه با همسرتان اختلاف نظر داشته باشید. باید بدانید که اصول تربیت فرزند آموختنی است و لازم است که هم مادران و هم پدران در این زمینه آموزش ببینند. چرا که رشد جسمی، عاطفی، اجتماعی، معنوی و فکری یک کودک به شیوه رفتار والدین او بستگی دارد. هدف دیگر این پژوهش ارائه محتوایی در خصوص اختلالات رفتاری، و انحراف از یک هنجار، ممکن است انقدر ناچیز باشد که موجب هیچ نگرانی نشود یا ممکن است به اندازه ای زیاد باشد که تردیدی درباره ماهیت نابهنجاری ان باقی نماند.بنابراین مفهوم نابهنجار و بهنجار دو اصطلاح جدائی ناپذیرند و هریک از انها را بدون توجه به دیگری نمی توان تعریف کرد. در این تعریف مشکلات رفتاری، اتفاق نظری درمیان محققین وجود ندارد، و تعریف مشخص و محدود برای ان موجود نمی باشد.اما اغلب تعاریف روی انطباق رفتار با معیارهای اجتماعی تاکید کرده و چنانچه رفتاری با معیارهای اجتماعی تطبیق داشته باشد، ان رفتار بهنجار محسوب شده، و هیچ رفتاری به خودی خود غیرعادی نمی باشد، زیرا فردی ممکن است کار هایی از قبیل داشتن توهمات کلامی، گازگرفتن، امتناع از غذا خوردن را انجام دهد. یااین امکان وجود داردکه در موقعیت های مختلف فردی خشم و عصبانیت نسبت به هرکس را نشان دهد پس می توان تمایز میان رفتارهای عادی و غیر عادی را مشخص و معین نمود. به طور کلی، هر رفتاری که از ادمی سر می زند، متاثر از مجموعه ای از عوامل است که به طور معمول در طول زندگی سر راه وی قرار دارد و وی را به انجام عملی خاص وادار می کند