ارتباط سبک های انضباطی معلمان با ترس از صحبت کردن در جمع در دانش آموزان دبیرستانی شهر سرپل ذهاب

هدف تحقیق حاضر تعیین ارتباط سبکهای انضباطی معلمان با ترس از صحبت کردن در جمع در دانش آموزاندبیرستانی شهر سرپل ذهاب بود. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه دانش آموزان دبیرستانی شهر سرپل ذهاب در سالتحصیلی ۱۳۹۶-۹۷ تشکیل دادند که این تعداد ۳۴۰۰ نفر شامل ۱۹۷۲ دانش آموز دختر و ۱۴۲۸ دانش آموز پسر بودبر اساس فرمول نمونه گیری کوکران حجم نمونه ۳۴۵ نفر تعیین گردید که از این تعداد ۲۰۰ نفر دختر و ۱۴۵ نفر پسردر نظر گرفته شد. ابزارهای مورداستفاده در این تحقیق شامل پرسشنامه سبکهای انضباطی درک شده مدیران ومعلمان رمضانی (۱۳۸۹) و مقیاس صحبت کردن در جمع که یک پرسشنامه خود گزارش دهی هست جهت سنجش۱ترس از صحبت کردن در جمع هست استفاده گردید. از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره جهتتجزیهوتحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد رابطهی مثبت و معناداری بین سبک انضباطی مستبدانه با ترس از صحبت کردن در جمع دانش آموزان، بین سبک انضباطی مشارکتی با ترس از صحبت کردن در جمع دانش آموزان دبیرستانی رابطه منفی و معنادار مشاهده گردید ولی بین سبک انضباطی غیر مداخله ای با ترس از صحبت کردن در جمع دانش آموزان دبیرستانی شهر سرپل ذهاب رابطهی معناداری مشاهده نگردید. همچنین سبک انضباطی مستبدانه بیشترین قدرت پیشبینی کنندگی ترس از صحبت کردن در جمع را از خود نشان داد. بر اساس نتایج تحقیق حاضر به معلمان توصیه می شود جهت کاستن از اضطراب اجتماعی و ترس از صحبت کردن در جمع در میان دانش آموزان از سبک انضباطی تعاملی استفاده کنند.