بررسی عناصر طبیعت در مکتب رمانیسم و اشعار فریدون توللی

رمانتیسم یکی از بزرگترین مکتب های جهان است که در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم میلادی، در نتیجه ی تحولاتی کهدر اروپا رخ داد؛ فرهنگ. اندیشه و سیاست و اجتماع و ادب اروپا را دچار تحول کرد. ورود رمانتیسم به ایران در اثر آشنایی ایرانیانبا فرهنگ اروپایی، به ویژه آشنایی با ادبیات فرانسه در عهد مشروطه رخ داد. شعررمانتیک ایران درسال ۱۳۲۵ هجری شمسی باانتشار نخستین شعر فربدون توللی با نام «مریم» درمجله ی «سخن» به نقطه ی اوج خود نزدیک می شود. توللی دراین شعر با توصیفمناظرشبانگاهی و ارائه ی تصاویر و ترکیبات بدیع. نوعی شعر را به ادبیات ایران عرضه می دارد که کاملا جنبه ی ابتکار و تازگی دارد.همچنین توللی اولین مجموعه ی اشعار خود را با نام «رها» درسال ۱۳۲۹ هجری شمسی به چاپ می رساند و با درج نظریات خوددر مقدمه ی این کتاب خودرا به عنوان شاعری نظریه پرداز درحیطه ی شعررمانتیک به ادبیات معاصرایران معرفی می نماید. او بهعنوان پیشرو و رهبر شعر رمانتیک ایران کاملا تحت تاثیررمانتیسم اروپایی بوده و بازتاب ویژگی های این مکتب از لحاظ محتوا وساختاری دراشعار و آثاراو مشهود و مشخص است. دراین مقاله، ضمن بیان ویژگی های رمانتیسم، چگونگی به کارگیری آن ها رادراشعارتوللی نشان داده و به تحلیل این ویژگی ها درشواهد شعری وی پرداخته ایم.