پتروژنز سنگ های نیمه عمیق نئوژن کامو، شمال اصفهان

منطقه مورد پژوهش به لحاظ ساختاری در بخش میانی کمان ماگمایی ارومیه دختر و فاصله تقریبی ۱۲۰ کیلومتری شمال اصفهان واقع شده است. در این منطقه، برونزدهای متعددی از سنگ های آذرین نئوژن با طیف ترکیبی داسیت- آندزیت به شکل گنبدها و توده های نیمه عمیق رخنمون یافته اند. این سنگها دارای بافتهای پورفیروئیدی تا پورفیری با خمیره ای میکروکریستالین بوده و کانی های اصلی آنها را پلاژیوکلاز، آمفیبول، بیوتیت، کوارتز و کانی های اوپاک تشکیل می دهند. شیمی کل سنگ ها، نشانگر سرشت ماگمایی متالومینه و کالکوآلکالن با غنی شدگی از عناصر نادر خاکی سبک، روبیدیوم، باریم و پتاسیم و تهی شدگی از عناصر نادر خاکی سنگین، نیوبیم، تیتانیوم و تانتالیوم است. نمودارهای بهنجار شده نسبت به کندریت، شیب منفی از عناصر نادر خاکی سبک به سمت سنگین بدون بی هنجاری یوروپیوم را به نمایش می گذارد. بررسی نسبت های عناصر کمیاب و نادر خاکی نشان می دهد سنگهای مورد پژوهش دارای ویژگی های بینابین ماگماهای کالکوآلکالن و آداکیتی بوده و از ذوب بخشی یک گارنت آمفیبولیت در عمق پایداری گارنت تشکیل شده اند. شواهد ژئوشیمیایی بیانگر تشکیل و تحول این سنگها در یک کمان ماگمایی حاشیه قاره ای می باشند. خاستگاه احتمالی ماگمای مادر سنگ های مورد پژوهش، ذوب بخشی گارنت آمفیبولیت دگرنهاد شده تحت تاثیر سیالات و مذابهای ناشی از اسلب فرورو می باشد.