ابتنای مدینه فاضله فارابی بر اصالت «انسان متصل به وحی»
محل انتشار: فصلنامه حکمت اسلامی، دوره: 4، شماره: 11
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 24
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FHI-4-11_003
تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
فارابی یکی از تاثیرگذارترین فیلسوفان اسلامی است که همت خود را نه تنها در طرحریزی یک مابعد الطبیعه منسجم صرف کرده، بلکه آن را مقدمه ای برای ساخت جامعه ای الهی و عقلانی بر پایه انسان متصل به خدا (انسان حقیقی و بالذات) قرار داده است. انسان در مدینه فاضله فارابی اصل است و تمام ساختارهای مدینه بر پایه معرفت عقلانی وحیانی به ساحتهای وجودی او شکل گرفته است. این اصالت انسان در اندیشه فارابی به هیچ وجه به معنای اصالت انسان مستقل از مبدا نیست تا او را به مثابه موجودی منقطع از مبادی خود فرض کند (انسان مجازی و بالعرض) و جامعه را نیز بر همین اساس بنا سازد. اصل بودن انسان در اندیشه این فیلسوف بر فصل ناطقیت انسان تاکید دارد. ازاینرو، مدینه فاضله وی، هم در بعد اخلاق، قانون، فرهنگ، معرفت و هنر، و هم در تعریف مفاهیم کمال و سعادت، کاملا بر اساس دو الگوی عقل و وحی شکل گرفته است تا انسان را از گذر زندگی روزمره در مدینه به سعادت موردنظر فیلسوف و نبی سوق دهد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
قاسم مقدم
دانشجوی دکتری فلسفه و کلام، دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام، قم
محمدرضا محمدی اشیانی
کارشناسی اشد فلسفه و کلام، دانشگاه قم
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
