تاملی بر فرسودگی شغلی معلمان

یکی از چالش های پیش روی حوزه ی آموزش و پرورش، کاهش انرژی و نیروی کاری معلمان است که موجب می گردد تعدادی از معلمین کارایی و اثربخشی خود را ازدست داده و حتی در برخی از موارد قبل از سن بازنشستگی از سیستم آموزشی خارج شوند. این پدیده به عنوان »فرسودگی شغلی« در افراد توصیف می گردد. فرسودگی شغلی یک احساس ذهنی – درونی است که باعث ایجاد احساسات و نگرش های منفی فرد در ارتباط با شغلش و اختلال در عملکرد حرفه ای او می شود. این امر منتهی به نتایجی نامطلوب مانند غیبت، ترک کار و کاهش بهره وری برای افراد و سازمان می شود. یکی از مفاهیمی که در سال های اخیر توجه روان شناسان صنعتی – سازمانی را به خود معطوف ساخته از پا درآمدن، از رمق افتادن، بی حالی، سستی و رخوت تصدی شغل است که به اصطلاح، فرسودگی شغلی نامیده می شود. از دیدگاه روان شناختی، افرادی که به این عارضه دچار می شوند به نوعی تحلیل رفتگی عاطفی مبتلا شده، احساس می کنند که نسبت به تحقق اهدافشان تمایلی ندارند. از ۱ طرفی یکی از عوامل موثر بر فرسودگی شغلی، سبک زندگی است. معلمی شغل بسیارمقدس ،طاقت فرسا و دارای استرس است .هدف ازاتجام این پژوهش بررسی یافته های تحقیقات محققین کشور در رابطه با فرسودگی دراین حرفه است. مطالعه حاضر به شیوه مروری وکتابخانه ای بوده که با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی نشریات کشور به بررسی یافته های محقین پرداخته است. فرسودگی شغلی معلمان با توجه به اهمیت شغل آنها و ارتباط آنها با کودکان و نوجوانان اهمیت ویژه ای دارد تلاش برای کاستن از سطح فرسودگی شغلی معلمان وظیفه عمده مسئولان نظام آموزشی کشور است. در سایر جوامع برای کاهش فرسودگی شغلی، علاوه بر توجه به همه عوامل تلاش می شود تا با برقراری یک نظام حقوقی و پاداش مکفی، بها دادن به حضور و فعالیت درگیرانه معلمان در تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های مربوط به حرفه معلمی و احترام به منزلت معلمی اقدام شود.