مطالعه تنوع ژنتیکی انگورهای زراعی و وحشی مربوط به نواحی ساحلی خزری آذربایجان با استفاده ازنشانگرهای ریزماهواره

بعلت بزرگی محتوی اطلاعات چندشکل PIC و دیگر خصوصیات مطلوب نشانگرهای ریزماهواره بعنوان مارکرهایی کارا درانواع مطالعات ژنتیکی و اصلاحی درگیاهان مورد استفاده قرارمیگیرند دراین تحقیق نشانگرهای ریزماهواره برای براورد تنوع ژنتیکی تشابه ژنوتیپ ها و گروه بندی 65 نمونه انگور شامل 31انگور محلی و 34 انگوروحشی متعلق به نواحی خزری آذربایجان مورد استفاده قرارگرفت مجموعا 184 آلل مختلف شناسایی شد برای 15نشانگر ریزماهواره میانگین تعداد آلل 12/26 و میانگین الل موثر 5/7 محاسبه گردید درمیان نشانگرهای مورد مطالعه براساس وجود هتروزیگوتی و PIC پرایمر VVMD24 کمترین تنوع ژنتیکی و پرایمرهای VVS2 ' VVMD36 lVVMD28 بیشترین تنوع ژنتیکی را به خود اختصاص دادند پرایمرهای VVMD28 ' VVMD36 علاوه برنشان دادن تنوع ژنتیکی بیشتر دارای مقدار کم PI احتمال ژنوتیپ های مانند نیز بودند بنابراین درمطالعه تنوع ژنتیکی و شناسایی انگورهای محلی و وحشی بعنوان مارکرهای کارامد انتخاب شدند درمیان جمعیت های مورد ارزیابی نمونه های وحشی مربوط به ناحیه دوچی Davachi) به لحاظ متوسط تعداد آلل تعدادآلل موثر و هتروزیگوتی مورد انتظار دراای بیشترین تنوع ژنتیکی بود.