مدل ارزیابی مطلوبیت پایانه ها و سنجش اثرگذاری آنها بر توسعه حمل و نقل پایدار

پایانهها به عنوان گرههای نوعهای مختلف حمل و نقل، نقشی به سزا در برنامه ریزی شهری دارند. از این رو، توجه به مولفه های پایداری ئر طراحی آنها میتواند تاثیر به سزایی در کاهش آلاینده های زیست محیطی، توسعه حمل و نقل همگانی و مدیریت بهینه تر منابع زیستی داشته باشد. همچنین طراحی مناسب پایانه ها میتواند سبب رضایت حاشیه نشینان و عامل توسعه مبتنی بر حمل و نقل (TOD) نیز باشد. از این رو، در مقاله پیش رو، محققان با بهره گیری از تجارب کشورهای پیشرو و با استناد به سوابق و دیدگاه خبرگان نسبت به شناسایی، دسته بندی و وزن دهی پارامترهای اثر گذار بر مطلوبیت یک پایانه و تطابق آن با حمل و نقل پایدار پرداخته و با بهره گیری از مدل تصمیم گیری AHP، نسبت به طراحی دستگاهی که این موارد را اندازه گیری نماید، نموده اند. مدل طراحی شده جهت بررسی و سنجش اعتبار، در پایانه های چهارگانه تهران پیاده گردید و دو طرح توسعه در دو پایانه کلیدی جنوب و غرب و اثر آنها بر افزایش مطلوبیت این پایانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.