بررسی تاثیر نسبت های فعالیت (کارایی) و نرخ رشد آن ها بر بازده غیر عادی آتی سهام در شرکتهای پذیزفته شده در بورس اوراق بهادار تهران (1388-1380)

بر اساس مطالعات صورت گرفته، بسیاری از سرمایه گذاران و تحلیل گران مالی د رمدلهای تصمیم گیری خود بیشتر به سمت دارایی و نسبتهای مالی در بر گیرنده این معطوف می شوند؛ به عبارتی اطلاعات ترازنامه برای آنها مهمتر از سایر صورتهای مالی بوده و از این طریق توانسته اند بازدهی بیش از بازده مورد انتظار بدست آورند. کسب بازده اضافی یا بازده غیر عادی نیز تئوری بازار کارا مرتبط بوده و به عبارتی هر اندازه بازار اوراق بهادار کاراتر باشد، امکان کسب بازدهی اضافی توسط گروهی خاص کمتر بوده و موجب حفظ سرمایه های افراد شده و در نهایت باعث اعتماد سازی افراد به معاملات بورس اوراق بهادار می گردد. این تحقیق که بین 55 شرکت حاضر در بورس اوراق بهادار تهران و برای دوره زمانی 1388-1380 انجام گرفته، به بررسی تاثیر نسبتهای فعالیت (کارایی) و نرخ رشد آنها بر بازده غیر عادی آتی سهام پرداخته است. در نهایت نتایج حاصل از یافته های تحقیق که با استفاده از روش رگرسیون خطی و آزمونهای آماری F و t مورد تحلیل قرار گرفته، بیانگر تایید فرضیه اصلی این تحقیق بوده است هر چند که از لحاظ آماری این ارتباط چندان قوی نبوده است. یعنی اقلام صورتهای مالی علی الخصوص نسبت های فعالیت یکی از مهمترین اطلاعاتی است که بر تصمیمات استفاده کنندگان از صورتهای مالی «اثر گذار» می باشد؛ از طرف دیگر و باتوجه به تئوری بازار کارا، می توان گفت که بین کارایی بازار اوراق بهادار تهران و بازده غیر عادی آتی سهام ارتباط وجود داشته هر چند که این ارتباط معکوس بوده است.