ارزیابی و برآورد ضریب بهینه تشتک تبخیر در شرایط اقلیمی دشت سیستان

یکی از پارامترهای مهم و ضروری هر منطقه جهت برنامهریزی و مدیریت منابع آبی موجود، جهت تخصیص و تأمین نیاز آبی، تعیین تبخیر و تعرق مرجع می باشد. برای محاسبه این پارامتر از روشهای مختلفی استفاده می شود. روش استفاده از تشتک تبخیر کلاس A یکی از روشهای ساده و کاربردی می باشد. تحقیق حاضر با هدف تعیین ضریب بهینه تشتک تبخیر کلاس A برای دشت سیستان انجام شده است. در این راستا مقادیر ضریب تشتک با معادلات (فرورت و همکاران، آلن پروت، اورنگ و اشنایدر) مورد بررسی قرار گرفت. مقادیر ضریب تشتک تخمین زده شده توسط روشهای فوق و مقادیر بدست آمده از طریق رابطه بین ((ET(o) بدست آمده از طریق فرمول پنمن مانتیث و تبخیر از تشتک کلاس A از طریق آنالیز رگرسیون مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که، ضریب تشتک تبخیر ماهانه محاسبه شده از معادلات (فرورت و همکاران) و (اورنگ) به ترتیب دارای بیشترین و کمترین مقادیر می باشند. همچنین بررسی های رگرسیونی و آماری نشان می دهد معادله اورنگ بیشترین ضریب همبستگی (R2=0.92) را با معادله پنمن- مونتیث داشته و مناسب ترین معادله جهت محاسبه ((ET(o) ماهانه در منطقه سیستان می باشد.