کارکرد اخلاق در شخصیت وایجاد تحول در ویژگیهای شخصیتی ایرانیان

اخلاق یکی از عوامل نظم دهنده به رفتار وبیان کننده خواست های عالی اجتماعی است که در خلال فرایند فرهنگ آموزی وآموزش از نسلی به نسلی دیگر منتقل میشود . اخلاق ورفتارهای فردی و اجتماعی متاثر از دین ،نظام سیاسی ،وضعیت اقتصادی اجتماعی ،فرهنگ و اقلیم میباشد که به مرورزمان درجوامع شکل گرفته و آثار آن پایدار است . تحول در ویژگیهای شخصیتی تدریجی است .آموزش، سازمانهای مردم نهاد، شبکه های اجتماعی در تسریع فرآیند تحول شخصیتی موثر میباشند.خودشناسی عقلانی،بازیابی هنجارهای اجتماعی مطابق با مقتضیات زمان، استفاده از کارکردهای اجتماعی دین- روانشناسی اجتماعی واخلاق حرفه ای، مشارکت پذیری، توجه به کارکرد زنان از ملزومات ایجاد تحول در ویژگیهای شخصیتی است. در این پژوهش توصیفی-تحلیلی ضمن بیان مبانی برخی ازنگرشها و اخلاق ایرانیان، راهکارها وچالشهای تحول در ویژگیهای شخصیتی را بررسی میکنیم .باوجودچالشهای فکری واجتماعی ایجاد تحول شخصیتی با حاکمیت عقلانیت وتربیت شهروندان منضبط ومتعهد مشارکت گرا الزامی و امکانپذیر میباشد.