اثر تغییر کاربری اراضی بر هدایت هیدرولیکی اشباع خاک در زیر حوزه منج

تأثیر نوع کاربری اراضی بر نحوه عملکرد خاک در اکوسیستم، از طریق مطالعه و ارزیابی تغییرات شاخص های کیفیت خاک امکان پذیر است. این گونه مطالعات که با هدف ایجاد تعادل بین میزان تولید و حفظ و بهبود کیفیت منابع اراضی انجاممی گیرند امکان شناسایی مدیریت های پایدار و به تبع آن پیش گیری از تخریب فزاینده خاک را فراهم می سازند. در این تحقیق اثر کاربری های مختلف بر هدایت هیدرولیکی خاک بررسی شد. چهار نوع کاربری جنگل با پوشش مناسب، جنگل تخریب شده جنگل دیم و کشت آبی انتخاب شد. که تعداد 189 تیمار از عمق 10-0سانتی متری خاک برداشت، نمونه خاک به وسیله استوانه و به صورت خاک دست نخورده برداشت گردید و در نهایت آنالیزهای آزمایشگاهی صورت گرفت. مقایسه میانگین هدایت هیدرولیکی اشباع در چهار کاربری مطالعه شده، نشان داد که اختلاف معنی داری در سطح % 5 بین کاربری های جنگل باتراکم مناسب و جنگل تخریب شده با کشت آبی و جنگل دیم وجود دارد. میانگین مقدار هدایت هیدرولیکی در جنگل تخریب شده بیشتر از کاربری های دیگر می باشد، و در رتبه بعدی کاربری جنگل با پوشش مناسب دیده می شود. کاهش میانگین هدایت هیدرولیکی اشباع و مواد آلی در کاربری های کشت آبی و جنگل دیم این مناطق را مستعد فرسایش می کند. تغیییر کاربر ی اراضی یکی ازعوامل اصلی فرسایش خاک در ایران می باشد