تجزیه سازگاری و پایداری عملکرددانه ای ژنوتیپ های جو مناطق معتدل ایران با روش AMMI

جوبانام علمی Hordeum vulgare L. گیاه زارعی است که کاربردهای زیادی ازجمله علوفه دام غذای انسان و تهیه مالت دارد مطالعه حاضربرای بررسی پایداری عملکرد دانه چندین لاین امیدبخش جو با استفاده ازروش اثرات اصلی افزایشی و اثرمتقابل چندگانه ammi طراحی و انجام گردید تعداد 20لاین جو در7ایستگاه تحقیقاتی واقع درنواحی معتدل ایران درطول سالهای زراعی 1384-83 و 1385-84 ارزیابی شدند براساس تجزیه واریانس مشاهدات عملکرددانه میانگین مربعات محیط ها ژنوتیپ ها و GEI اثرمتقابل ژنوتیپ - محیط معنی داربودند و به ترتیب 60/38و4/52 و35/09 درصد ازمجموع مربعات ترکیب تیماری به خود اختصاص دادند ژنوتیپ های G13,G19 بهترین سازگاری را به ترتیب درنیشابور و اصفهان درسال 84 نشان دادند اصفهان به عنوان منطقه ای دارای اثرات اصلی و اثرات متقابل بزرگتر توصیف شد که این منطقه را محلی با کمترین قابلیت پیشگویی برای ارزیابی واریته ای جو ساخته است نتایج نشان داد که بای پلات AMMI روش مفیدی برای مطالعه پایداری و الگوی سازگاری ژنوتیپ ها دراصلاح نبات عملی و توصیه رقم می باشد.