آیا باسیلوس سوبتیلیس میزبان مناسبی برای تولید پروتئین های غشایی است؟

پروتئین های غشایی پروتئین هایی با ساختاری آبگریز هستند که بدلیل جذابیت های ساختاری و عملکردی و نیز اهمیت آنها در فرایندهای سلولی بسیار مورد توجه محققین می باشند. معضل اساسی بر سر راه مطالعه این پروتئین ها مکلات مربوط به تولید آنهاست. از سویی دیگر عدم وجود غشای خارجی در باسیلوس سوبتیلیس سریرهای ترشحی را ساده تر نموده و به ارگانیسم اجازه ترشح مقادیر بالایی از پروتئین های ترشحی را می دهد. اگر چه باکتری باسیلوس سوبتیلیس مزایای بسیاری نسبت به باکتری اشرشیا کلی دارد، ولی آنچه که توجه محققان را در مورد این باکتری به خود جلب نموده است توانایی باسیلوس سوبتیلیس به عنوان کارخانه ای سلولی برای تولید پروتئین های هترولوگ بصورت تجاری است. باکتری باسیلوس سوبتیلیس تولید کننده بسیاری از آنزیم های صنعتی با کیفیت بالا و تعداد کمی از پروتئین های یوکاریوتی می باشد. بیشتر این محصولات پروتئینی به داخل محیط کشت ترشح می شوند، ولی نمونه های موفقی از تولید محصولات پروتئینی درون سیتوپلاسمی توسط این باکتری وجود دارد. در واقع توانایی تولید پروتئین های نوترکیب بصورت ترشحی، عدم بیماری زایی برای انسان، امکان دست ورزی ژنتیکی و ... مواردی هستند که در هنگام انتخاب میزبان مناسب نظر محققین را بسوی باسیلوس سوبتیلیس جلب می کنند. در این گزارش به بررسی این مهم پرداخته خواهد شد که آیا باسیلوس سوبتیلیس میزبان مناسبی برای تولید پروتئین های غشایی است؟