بررسی کمی بیان ژن اورنیتین دکربوکسیلاز در پاسخ به آلودگی با قارچ (Fusarium graminearun) در گندم

پوسیدگی فوزاریوم سنبله یکی از بیماریهای مخرب گندم و غلات دانه ریز می باشد. اهمیت این بیماری به علت کاهش عملکرد و آلودگی دانه با مایکوتوکسین DON می باشد کهب رای انسان و حیوانات خطرناک است گسترش واریته های مقاوم به اسکب مهمترین استراتژی جهت کنترل این بیماری می باشد. هدف از این بررسی، مطالعه الگوی بیان ژن اورنیتین دکربوکسیلاز نسبت به قارچ فوزاریوم می باشد. در این آزمایش از خوشه های آلوده به قارچ و غیرآلوده در دو رقم حساس فلات (Falat) و رقم مقاوم سومایتری (Sumai3) در بازه زمانی 0، 3، 6، 12، 24، 36، 72 ساعت و 7 روز بعد از آلودگی، استخراج RNA انجام شد. پس از ساخت cDNA با استفاده از دستورالعمل شرکت فرمنتاز، از آغازگرهای اختصاصی ژن اورنیتین دکربوکسیلاز (ODC) جهت ارزیابی سطح رونوشت با روش Quantitative real-time PCR استفاده شد. داده های حاصل در نرم افزار Excel تجزیه و تحلیل شد. افزایش سریع بیان ژن اورنیتین دکربوکسیلاز در رقم فلات در 3 ساعت پس از آلودگی مشاهد شد و در رقم مقاوم سومایتری تنها در 12 ساعت پس از آلودگی افزایش بیان ژن نسبت به شاهد مشاهده شد. در تمام بازه های زمانی میزان بیان ژن در رقم مقاوم بسیار بیشتر از رقم حساس بود که خود بیانگر دخالت مؤثر این ژن در افزایش مقاومت به بیماری فوزاریوم در گیاه گندم می باشد.