بررسی کیفیت فیزیکی، شیمیایی و میکروبی آب آشامیدنی شهر زابل سال 1384

آب یکی از فراوانترین و پایدارترین ترکیباتی است که در طبیعت یافت شده و از آن بعنوان بزرگترین حلال شیمیایی یاد می شود. انواع آلاینده های فیزیکی، شیمیایی و یا میکروبی می توانند وارد آن گردند و آن را آلوده سازند. آبی که در شبکه های توزیع به دست مصرف کنندگان می رسد باید استانداردهای بهداشتی قابل قبولی داشته و از کیفیت مناسبی برخوردار باشد. بکه های توزیع آب آشامیدنی نیاز به پایش و کنترل کیفیت آب آشامیدنی این مطالعه آب آشامیدنی شهر زابل را از لحاظ فاکتورهای فیزیکی، شیمیایی و میکروبی مورد بررسی قرار داده است. مواد و روش: در این مطالعه تجربی تعداد 30 نمونه آب از 5 نقطه شهر زابل مطابق روش های استاندارد نمونه برداری برداشت گردید. pH، هدایت الکتریکی ، کلر آزاد و کل کلر در محل محل نمونه برداری تعیین شد و بقیه آزمایشات در آزمایشگاه دانشکده پرستاری و مامائی زابل انجام شد. متغیرهای مورد بررسی شامل pH، کلر آزاد باقیمانده، کل کلر، کدورت، سختی کل، سختی کلسیم، سختی منیزیوم، قلیائیت کل، قالیائیت فنلی، TDS ، آهن، فلوراید، TOC و MPN بودند. نتایج حاصل از این بررسی توسط نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردیدند. نتایج: نتایج این بررسی نشان می دهند که میزان pH در تمام نمونه های برداشت شده بیش از 8/2 بوده و میانگین سایر متغیر های مورد نظر بدین صورت می باشد: هدایت الکتریکی 15/89 میکرومهوس بر سانتی متر، آهن 0/042 mg/l، فلوراید 0/59 mg/l، کلر آراد باقیمانده 1/01 mg/l، کل کلر 1/4mg/l، سختی منیزیوم 156/7 mg/l کربنات کلسیم، سختی کلسیم 97/4 mg/l کربنات کلسیم، سختی کل 254 mg/l کربنات کلسیم، کدورت 10/27 NTU، کل جامدات محلول 831 mg/l، قلیائیت فنلی 12/3mg/l، قلیائیت کل 217 mg/l، کل کربن آلی 4/5 mg/l و 10/8 MPN عدد در هر 100 سانتی مترمکعب. بحث و نتیجه گیری: مقایسه نتایج بدست آمده از این بررسی با استانداردهای EPA نشان میدهند که کیفیت آب آشامیدنی شهر زابل بسیار پائین بوده و مسئولین باید در رفع این معضل مهم اقدامات لازم را بعمل آورند.