بررسی تغییرات COD و قابلیت تجزیه بیولوژیکی فاضلاب سنتتیک 2 و 4، دی کلروفنل با استفاده از فنتون

2 و 4 دی کلروفنل ترکیب ایت که از برخی فرایندهای صنعتی و همچنین ضدعفونی کردن آبهای آلوده به ترکیبات فنلی ایجاد شده و بعلت سمیت و بوی شدید، تخلیه آن به محیط زیست و ورود آن به آب شرب از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. با توجه به اینکه روشهای معمول تصفیه آب و فاضلاب قادر به حذف این ماده بسیار محلول و فاقد قابلیت تجزیه بیولوژیکی از آب نبوده و از طرفی راهکارهای پیشگیری از ایجاد این آلاینده نیز تاکنون راهگشا نشده است، لذا در این مطالعه یکی از فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته بنام فنتون جهت تجزیه 2 و 4 دی کلروفنل مورد استفاده قرار گرفت. این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی و بر روی فاضلاب سنتتیک 2 و 4 دی کلروفنل انجام پذیرفت. نتایج حاصل از بررسی تأثیر غلظتهای مختلف آب اکسیژنه و یون آهن (II) بعنوان عوامل اکسیداسیون نشان داد طی اکسیداسیون محلول حاوی 50 میلی گرم در لیتر 2 و 4، دی کلروفنل با افزایش غلظت آب اکسیژنه از 50 به 100 میلی گرم در لیتر و با استفاده از غلظت ثابت 15 میلی گرم در لیتر یون آهن، پس از زمان اکسیداسیون 60 دقیقه درصد کاهش COD از 65 درصد به 85 درصد افزایش یافت. اثر غلظتهای مختلف یون آهن (II) در سرعت انجام واکنشهای اکسیداسیون نیز مورد بررسی قرار گرفته و مشخص گردید با افزایش غلظت این یون سرعت واکنش اکسیداسیون و حذف COD به شدت افزایش می یابد. همچنین مشخص گردید اکسیداسیون محلولهای حاوی 2 و 4 دی کلروفنل به کمک فنتون بر قابلیت تجزیه بیولوژیکی آنها اثر مثبت داشته و با استفاده از فنتون، 2 و 4، دی کلروفنل موجود در محلولهای مورد نظر به محصولات میانی با قابلیت تجزیه بیولوژیکی بیشتر تبدیل می گردد. بطوریکه نسبت COD/5BOD محلول سنتتیک از صفر به حدود 0/5 افزایش یافت.