تدوین برنامه مدیریت راهبردی استفاده از پساب تصفیه خانه های فاضلاب شهر تهران در آبیاری فضای سبز

در سالهای اخیر در ایران استفاده از پساب برای آبیاری فضای سبز بسیار متداول شده است. با توجه به خطرات و فرصتهایی که به کارگیری پساب تصفیه شده دارد، تدوین استراتژی مدیریتی و رویکرد آینده جهت به کارگیری بهینه این فرآیند بسیار اهمیت دارد. در این مقاله با روش تحقیق تحلیلی- توصیفی و استفاده از روش SWOT، عوامل درونی و بیرونی شامل نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید چندین تصفیه خانه‌ی شهر تهران از جمله شهرک غرب، اکباتان، محلاتی و زرگنده تعیین گردید. شناسایی نقاط قوت موجب می شود تا راه تقویت سیستم آشکار شده و در کنار آن، شناسایی نقاط ضعف، باعث می شود تا بتوان نقاط ضعف را تبدیل به نقاط قوت سیستم کرد. نقاط فرصت و تهدید نیز عواملی هستند که از بیرون می توانند به ترتیب در جهت پیشرفت و خطر سازی برای یک سیستم موثر باشند. امتیاز دهی از طریق پرسشنامه و با بهره گیری از نحوه امتیاز دهی به عوامل بر اساس طیف لیکرت، انجام شد. سپس راهبردهای مختلف در چهار بخش تعیین گردید و بر اساس نتایج پرسشنامه ها و با محاسبه ضریب نهایی هر یک از نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید استراتژی کاراتر تعیین گردید. در نتیجه با توجه به شرایط و تجهیزات کنونی تصفیه خانه های فاضلاب شهر تهران مشخص گردید که، استفاده از راهبرد محافظه کارانه یعنی با استفاده از نقاط قوت، از تهدیدهای پیش رو جلوگیری کردن بهترین گزینه مدیریت پساب برای مدیران این بخش است. این راهبرد را، راهبرد حداکثر – حداقل (ST) می نامند.