تأثیر اندازه ذرات کاه و نوع افزودنی بر تخریب پذیری کامپوزیت WS/LDPE برای صنایع بسته بندی

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 835

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCFOODI21_093

تاریخ نمایه سازی: 4 اسفند 1392

چکیده مقاله:

با وجود آنکه پلاستیک ها نقش عمده ای در صنعت بسته بندی به ویژه بسته بندی مواد غذایی ایفا می کنند، اما کاربردشان به دلیل عدم امکان بازگشت به چرخه محیط زیست با مقاومت های بین المللی روبرو شده است. بنابراین استفاده از کامپوزیت های طبیعی با قابلیت زیست تخریب پذیری، می تواند راه حلی مطلوب برای حل این چالش باشد. بدین منظور، از کاه گندم به عنوان یک ماده طبیعی تجدید پذیر و دو افزودنی مالئیک انیدرید پلی اتیلن و پلی اتیلن گلیکول در ساخت کامپوزیتی با هدف کاهش سهم مواد پلاستیکی در صنعت بسته بندی استفاده شد و تأثیر اندازه ذرات مختلف آن بر سرعت تخریب پذیری کامپوزیت کاه گندم- پلی اتیلن سبک (LDPE) بررسی گردید. نتایج نشان داد که میزان تخریب پذیری نمونه ها با گذشت زمان افزایش می بابد و سرعت تخریب پذیری نمونه با اندازه مش 140 در مدت 120 روز نسبت به سایر نمونه ها بیشتر می باشد.

کلیدواژه ها:

اندازه ذرات ، بسته بندی مواد غذایی ، تخریب پذیری ، کامپوزیت

نویسندگان

مرجان حاجی باقر نائینی

دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

بهجت تاج الدین

استادیار بخش صنایع غذایی و مسائل پس از برداشت (مهندسی بسته بندی)، موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، کرج

غلامحسن اسدی

استادیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران