معرفی و مقایسه روش های مختلف استخراج گلیسیریزیک اسید از ریشه شیرین بیان

هدف: شیرین بیان از گیاهان بومی ایران میباشد که دارای ترکیبات فعال اصلی به نام گلیسیریزین یا گلیسیریزیک اسید است. شیرینی این ترکیبحددود 30-5050 برابر ساکارز است. روش سنتی استخراج با حلال، زمان استخراج طولانی، عملکرد کمتر و دمای استخراج بالاتر را می طلبد. به این ترتیب نیاز به توسعه روش استخراج مقرون به صرفه است. مواد و روش ها: این مقاله با کمک مطالعه مقالات بین المللی مقایسه روشهای مختلف جهت بهینه سازی شرایط استخراج ترکیب گلیسیریزیک اسید و بازدهی عصاره از ریشه شیرین بیان انجام پذیرفت. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که استخراج گلیسیریزیک اسید در دمای اتاق و یا با کمک دستگاه سوکسله نیازمند به زمان و مقدار حلال زیادی است. با بهینه سازی استخراج چند مرحله ای می توان در راستای کاهش هزینه و افزایش بهره وری گام برداشت. استخراج به کمک اولتراسوند نه تنها عملکرد مناسبی دارد، بلکه باعث کاهش زمان استخراج می شود. ضمن آنکه در این روش به دلیل عدم تاثیر دما در بهره وری استخراج، می توان ازآسیب حرارتی به عصاره جلوگیری کرد. استخراج به کمک امواج مایکروویو به دلیل بهروری استخراج بیشتر و همچنین مقدار حلال مصرفی کمتر می تواند به عنوان سریعترین و بهترین روش برای عصاره گیری از پودر شیرین بیان مورد استفاده قرار بگیرد. در این روش رنگ نمونه ترکیب استخراج شده بسیار روشنتر از سایر روشها بوده که مؤید خلوص بالاتر ترکیب استخراجی می باشد. این مقاله تلاش دارد تا ضمن معرفی انواع روشهای استخراج گلیسیریزیک اسید، به بررسی مزایا و معایب انواع روشهای فوق الذکر بپردازد.