بررسی باکتری سودوموناس آئروژینوزا در استخرهای آبگرم معدنی شهر توریستی سرعین
محل انتشار: شانزدهمین همایش ملی بهداشت محیط ایران
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,213
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCEH16_148
تاریخ نمایه سازی: 23 اسفند 1392
چکیده مقاله:
مقدمه: این مطالعه در راستای ارزیابی وضعیت بهداشتی شناگاههای آبگرم معدنی شهر سرعین از نظر باکتری سودوموناس آئروژینوزا بعنوان یکی از مهمترین ارگانیسمهای دخیل در عفونتهای مرتبط با شناگاههای عمومی (نظیر التهاب و عفونتهای پوستی)، به منظور پیشبینی وقوع همهگیری های ناشی از این ارگانیسم در جمعیتهای هدف، در نیمه اول سال 1390 در این شهرستان انجام گرفت.مواد و روشها: در این مطالعه که بصورت توصیفی- مقطعی در طی ماههای اردیبهشت تا شهریور (بعنوان ماههای پر بار از نظر شناگر) انجام گرفت، تعداد 85 نمونه از کلیه شناگاههای آبگرم معدنی شهر سرعین (استان اردبیل) در ساعات حداکثر حضور شناگر، برداشته شد. نمونه ها بصورت ترکیبی از ورودی و خروجی استخرها و همچنین نواحی سطحی و عمقی آب انتخاب می شدند. بررسی باکتری سودوموناس آئروژینوزا بروش Presence-Absence، طی دو مرحله احتمالی و تاییدی، مطابق مرجع «روشهای استاندارد برای آزمایشات آب و فاضلاب» صورت گرفت. در این روش در مرحله اول مشاهده نور سبز فلورسانس در محیط کشت آسپاراژین براث، در مقابل اشعه UV با طول موج بلند (Black Light) نشاندهنده مثبت بودن آزمایش بوده و نمونه های مثبت این مرحله جهت تایید به محیط کشت استامید براث منتقل می شدند. در نهایت تولید رنگ ارغوانی روشن دال بر حضور باکتری مورد نظر در نمونه بود.نتایج و بحث: دادهها نشان داد که 78/27% نمونه ها در اردیبهشت، 33/33% نمونه ها در خرداد، 33/33% نمونه ها در تیر، 89/38% نمونهها در مرداد و 78/27% نمونه ها در شهریورماه آلوده به سودوموناس آئروژینوزا بودهاند. بین ماههای مختلف نمونهبرداری و آلودگی به سودوموناس ارتباط آماری معنی دار ملاحظه گردید (05/0p<).نتیجه گیری: به طور متوسط در طول ماههای نمونه برداری در 22/32% موارد، آلودگی به سودوموناس وجود داشت که با در نظر گرفتن استاندارد ایران و WHO که بر عدم وجود سودوموناس آئروژینوزا در 100 سی سی نمونه آب استخر تاکید مینماید، درصد بالایی می باشد. لذا پیشنهاد میشود که پایش مستمر آبهای گرم معدنی از نظر پارامتر مذکور در کنار بررسی سایر اندیکاتورهای میکروبی، همراه با رعایت ظرفیت شناگاهها ضمن تاکید بر رعایت موازین بهداشتی و اعمال روشهای گندزدایی مناسب، با جدیت بیشتری توسط مسئولین امر مد نظر قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پری باقری اردبیلیان
کارشناس گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل
هادی صادقی
دانشجوی دکتری مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
مهدی فضل زاده دویل
کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط
روح اله رستمی
دانشجوی دکتری مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه تربیت مدرس تهران