پیش بینی روند تغییرات فضای سبز شهر اصفهان با استفاده از رویکرد دینامیک سیستمها

فضای سبز ضرورتی انکار ناپذیر در اکوسیستم های شهری است. شهر اصفهان با توجه به این واقعیت که محور توسعه صنعتی در کشور گردیده است، همواره با خطرات افزایش جمعیت، تبدیل زمین های مرغوب بهساخت و سازها، مهاجرت فزاینده از دیگر مناطق آن، کاهش کمیت و کیفیت منابع آب و خاک و افزایش آلودگی های زیست محیطی مواجه است. چنانچه این روند بطور بی رویه ادامه یابد امکان تداوم کیفیت شهر وزندگی شهر نشینان در اصفهان میسر نخواهد شد. پس با استفاده از روش دینامیک سیستم ها، روند تغییرات فضای سبز از دوره 1383 تا 1404 پیش بینی می شود . روند پیش بینی تغییرات فضای سبز در شهر اصفهان باروش دینامیکی نیز نشان داد، منطقه 3 بدلیل روند کاهش جمعیت همراه با تلاش سازمانهای مربوطه جهت توسعه فضای سبز، اختلاف بین منحنی میزان فضای سبز مطلوب و میزان فضای سبز موجود در حال کاهشمی باشد. در صورتیکه منطقه 9 و 2 با شیب صعودی فوق العاده زیاد از لحاظ سرعت ایجاد شکاف بین فضای مطلوب و موجود در بین مناطق دیگر وضعیت بدتری دارد. مناطق دیگر( 5و6و8و10و12 نیز بدلیل افزایش آلودگیها و جمعیت کم کم اختلاف بین دو منحنی افزایش یافته و تقریباً در اواخر این دوره زمانی( 1404-1383 ) بدلیل عدم تغییرات جمعیت(ظرفیت جمعیتی ناحیه ها با افزایش جمعیت به سمت صفرمیل میکند و نرخ رشد جمعیت که بصورت کاهشی باعث افزایش جمعیت می شود) منحنی فضای سبزمطلوب با اختلاف زیادی ثابت می شود. در این راستا با اعمال روشهای مدیریتی و افزایش ضرایبa.B جهت توسعه فضای سبز موجود،کنترل و کاهش جمعیت و بهبود وضعیت کیفی هوا از لحاظ آلودگی باید سعی کرد تا حد ممکن به استاندارد های فضای سبز جهت بهبود شرایط زیست محیطی و اجتماعی شهر اصفهان گامهای مؤثری برداشته شود.