بررسی اثر کاربرد کودهای بیولوژیک و کود شیمیایی نیتروژن بر مورفولوژی و عملکرد زعفران زراعی تحت تاثیر سطوح مختلف آبیاری

زعفران با نام علمی crocus sativs L. گیاهی بی نظیر و منحصر به فرد و یکی از عمده ترین گیاهان اقتصادی برای کشاورزان استان خراسان می باشد. تقریباً تمامی زعفران ایران از استان های خراسان تهیه می شود. با توجه به اهمیت تاثیر تغذیه و دور آبیاری بر میزان تولید محصول زعفران و از طرف دیگر توجه به کشاورزی پایدار و تولید محصول عاری از مواد شیمیایی مصنوعی، مطالعه حاضر با هدف تعیین مناسب ترین نوع کود مورد استفاده و دور آبیاری جهت دستیابی به بیشترین میزان محصول زعفران آزمایشی در غالب طرح کرت های خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط مزرعه انجام شد عامل اول شامل سطوح مختلف آبیاری (7، 14، 21 روز) و عامل دوم 5 نوع کود (دامی، ازت، کمپوست پسته، ورمی کمپوست و کمپوست قارچ) بود. صفات مورد بررسی شامل: وزن خشک کلاله (عملکرد)، طول برگ، وزن پیاز و تعداد پیاز بودند. نتایج تحقیق نشان داد که فاکتور نوع کود بر تمامی صفات اندازه گیری شده تاثیر معنی داری را نشان داد، فاکتور دور آبیاری نیز به جز تعداد و وزن پیازهای دارای وزن کمتر از 8 گرم بر سایر صفات تاثیر معنی داری را نشان داد اثر متقابل تیمارها نیز تاثیر معنی داری را بر تمامی صفات اندازه گیری شده بجز تعداد پیازهای دارای وزن کمتر از 8 گرم و وزن پیازها نشان داد. بالاترین عملکرد (81/0 کییلوگرم در هکتار) زعفران در تیمار ورمی کمپوست و آبیاری هر دو هفته یکبار مشاهده شد.