بررسی نقش فضاهای باز مشترک در مجتمع های مسکونی امروز به عنوان یکی از عوامل پایداری اجتماعی در معماری بومی در افزایش امنیت شهری
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 4,200
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
APSD01_084
تاریخ نمایه سازی: 25 اسفند 1392
چکیده مقاله:
مسکن همواره جزء نیازهای اولیه انسان بوده و همواره در پی تکامل بشر، مسکن نیز از لحاظ کیفی و کمی مسیری تکاملی طی کرده است.اما با گذشت زمان و روبرو شدن با معضلی چون افزایش جمعیت و نیز کمبود زمین، معماران و طراحان به ساخت مجتمع های مسکونی بلندمرتبه و در پی آن کاهش فضاهای باز عمومی که در گذشته فضایی در جهت ارتباط بین انسان و محیط و نیز انسان با انسان بوده، واداشتهشدند، که باعث تنزل کیفیت مسکن شد. این مجتمع ها بدون توجه به نیازهای روانی تنها به تأمین نیازهای فیزیکی آن هم نه به صورت کامل ساخته پرداخته اند، غافل از اینکه بی توجهی به نیازهای روانی مانند تعاملات اجتماعی، حریم و... باعث افزایش ناهنجاری های اجتماعی و در پی آن کاهش امنیت شهری می شود. این متن در پی آن است که به روش کتابخانه ای و با توجه به اسناد و مدارک موجود به بررسیتاثیر و نقش فضاهای مشترک در مجتمع های مسکونی بر افزایش امنیت شهری بپردازد و در پایان به این نتیجه برسد که ایجاد فضاهایی که باعث افزایش تعاملات اجتماعی بین ساکنین می شود در افزایش امنیت شهری مؤثر است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا صمدی فرد
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور، واحد تهران شرق، دانشکده معماری، تهران، ایران
خسرو موحد
استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، ایران
حیدر جهانبخش
استادیار، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :