مطالعه خاکشناسی و قابلیت اراضی خاکهای منطقه زردلان شیروان چرداول ( استان ایلام )

منطقه رویشی زاگرس با وسعت تقریبی 3362000 هکتار ، چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی ، منطقه رویشی قابل ملاحظه ای خارج از شمال کشور محسوب می گردد . این منطقه در سلسله جبال زاگرس ، به طول تقریبی 1600 کیلومتر واقع، و پوشش جنگلی آن از روستای قبر حسین ( بین پیرانشهر و سردشت ) در استان آذربایجان باختری شروع وتاحوالی شهرستان فیروزآباد در استان فارس ادامه پیدا می کند . علاوه بر بعضی از گونه های همراه ، انواع بلوط بیشترین سطوح جنگلی این منطقه را به خود اختصاص داده و از ارتفاع 1000 متری تا حدود 2300 متر از سطح دریا گسترش دارند . واقع شدن این منطقه بین سه اقلیم خشک و گرم در شرق ، جنوب و جنوب غربی و دخل و تصرفهای زیاد ناشی از بهره برداری های بی رویه ، وضعیت بسیار نگران کننده ای را به وجود آورده است . از آنجائیکه صیانت از جنگلهای زاگرس جز در قالب طرحهای جامع و هماهنگ با توان اکولوژیک و اقتصادی – اجتماعی مناطق مختلف امکان پذیر نیست لذا بحث جامــع نگری در زاگــرس همواره طی چند دهه گذشته به صور و انحاء مختلف مطرح بوده و در جهت تحقق چنین اندیشه ای نیز به عنوان طرحهای جامع ، مطالعات متفاوتی در زمینه های مختلف منابع طبیعی ، کشاورزی ، آب و خاک و توسعه ،به صورت بخشی ، منطقه ای و یا استانی صورت گرفته است . در عین حال در سالیان اخیر با تلاش و دقت زیادی که در تهیه دستورالعملها و شرح خدمات مربوطه به عمل آمده است ، و با توجه ویژه به عوامل اقتصادی - اجتماعی و اکولوژیکی موثر در این گونه مناطق امید می رود تا بتوان مدیریتی بهینه و مبتنی بر تمام واقعیتهای موجود بر اینگونه مناطق اعمال نمود . مطالعات خاکشناسی ( ارزیابی منابع و قابلیت اراضی ) در محدوده مطالعاتی منطقه زردلان ( شیروان چرداول ) در راستای اهداف مطالعات طرح جنگلداری چند منظوره می باشد . این مطالعه شامل بررسی مشخصات فیزیکی اراضی و نیز تعیین خصوصیات شیمیایی خاک به منظور تعیین محدودیت های اراضی و تعیین کاربری های اصلی و شناخت اراضی مستعد جهت توسعه جنگل و یا بهبود آن می باشد . مجموعه حاضر نتایج مطالعات تعیین تناسب اراضی و شناخت محدودیت های اراضی برای توسعه و بهبود جنگل و منابع جنگلی در حوزه زردلان ( شیروان چرداول ) می باشد، که در واحد های مطالعاتی اراضی شامل اجزاء واحدهای اراضی انجام شده است .