آمایش سرزمین و مسائل زیست محیطی

افزایش جمعیت، رشد صنعتی، کاهش بیش از اندازه منابع طبیعی، افزایش آلودگیها، رشد اقتصادی و نارسایی توزیع متعادل منابع از عواملی هستند که بحرانهای زیست محیطی را پی ریزی می کنند بنابراین از بین بردن و کاهش این بحرانها دور از انتظار نمی باشد. دورنمای این کاهش ها زمانی به چشم می خورد که به انسان امروزی به پیشگیری این بحرانها بپردازد. ما با این دید به منابع طبیعی و محیط زیست نگاه خواهیم کرد که ضمن رفع نیاز بشر بتوانیم تاثیرات منفی خود را به حداقل برسانیم اولین قدمی که در این راه برداشته می شود برای شروع باید ابتدا وضعیت موجود را شناسایی کنیم و سپس عوامل مخرب و منفی موثر بر آنها را کشف و حذف نماییم و شروع به ترمیم و اصلاح تخریب های ایجاد شده باشیم از سوی دیگر هر ج ایی که نیاز به توسعه، نظیر توسعه کشاورزی، عمرانی، صنعتی و ... داریم مطالعه لازم جهت تهیه یک مدل پیش بینی انجام دهیم تا بهینه ترین مکان و روش با توجه به الزامات و پیامدهای توسعه پیدا شود، در نهایت می توان گفت موفقیت در عبور از مراحل بحران زا و مخرب مستلزم بازنگری روندهای گذشته، درک مسائل، قابلیت ها، فرصت ها، ریشه یابی نواقص و توجه عمیق به فرصت های موجود و درک زمانی و مکانی از وضعیت موجود می باشد تحت چنین قانونی توسعه نظام آمایش با بازنگری و اصلاح در هر مقطع امکان پذیر می باشد.