شناسایی و مقایسه ترکیبات شیمیایی قسمت های مختلف آویشن باغی thymus vulgaris درخراسان رضوی

آویشن گیاهی ازخانواده نعناع و ازگیاهان داروی مهم دردنیا است گونه های مختلف اویشن به عنوان مطبوع کننده طعم دهنده و همچنین به عنوان ضدسرفه خلط آور ضدنفخ ضدمیکروب ضدقارچ ضداسپاسم و دهان شویه کاربرد دارد اویشن باغی بانام علمی thymus vulgaris ازمزرعه گیاهان دارویی دانشگاه علم و فرهنگ کاشمر جمع اوری و اسانس گیری با روش تقطیر با آب و بخار آب انجام شد طبق نتایج بیشترین بازده اسانس مربوط به سرشاخه گلدار است که با 2/4درصد بازده اسانس برگ 2/2 درصد و بازده اسانس ساقه 0/48درصد می باشد ترکیبات موجود در اسانس ها بااستفاده ازدستگاه گازکروماتوگرافی کوپل شده باطیف سنج جرمی GC/Mass شناسایی شدها ست درسرشاخه گلدار 34ترکیب شناسایی شده که 4ترکیب عمده آن به ترتیب تیمول 54/66 درصد بورنئول 6/47درصد گاماترپنین 5/51درصد تیمول متیل اتر 4/62 درصد دربرگ این گیاه هم 34ترکیب شناسایی شده و چهارترکیب عمده آن عبارتنداز تیمول 29/01 درصد بنزن 19/91 درصد گاماترپنین 12/78 درصد بورنئول 4/17درصد می باشد درساقه این گیاه 27ترکیب شناسایی شده که چهارترکیب عمده آن عبارتندازتیمول 21/47درصد بورنئول 14/47درصد بنزن 16/71 درصد گاماترپنین 12/05درصد باتوجه به اینکه thymus vulgaris گونه دارویی اویشن است و ارزش آن به علت تیمول می باشد سرشاخه گلدار با داشتن بیشترین بازده اسانس و بیشترین درصد تیمول مهمترین قسمت این گیاه است و ارزش دارویی آن بیشتر ازسایرقسمت ها است طبق نتایج بدست امده سرشاخه گلدار برگ و ساقه این گیاه درنوع و مقدارترکیبات باهم تفاوت دارند