بررسی تاثیر غیرخطی افزایش مقدار ریتاردرپایه شکری برزمان بندش سیمان کلاسG مورد استفاده در چاه نفت

دوغاب سیمان از اصلی ترین اجزا جهت جلوگیری از ریزش چاه نفت و محکم شدن دیواره چاه می باشد. سیمان پورتلند مورد استفاده از اجزای مختلفی تشکیل شده است، که این اجزا هنگام مخلوط شدن با آب واکنش- هیدراسیون- می دهند. این واکنش باعث سفت شدن دوغابسیمان و رسیدن به حداکثر مقاومت می شود. لذا طراحی دوغاب سیمان باید بگونه ای باشد که فرصت لازم را جهت قرار گیری در محل موردنظر در درون چاه را داشته باشد. از این رو تعیین زمان بندش دوغاب سیمان بسیار حائز اهمیت می باشد. اگر طراحی دوغاب نا مناسب باشد، باعث بندش سیمان درون کیسینگ Casing)شده و نیاز به حفاری مجدد درون چاه می باشد. در این پژوهش تاثیر غیر خطی افزایش ریتاردر Retarder)بر زمان بندش سیمان مورد بررسی قرار گرفت. می توان بیان کرد که افزایش ریتاردر تا مقداری مشخص تاثیر خطی بر زمانبندش دارد که در این محدوده می توان با استفاده از روشهای تحلیلی مقدار ریتاردر را پیش بینی کرد، ولی با افزایش بیشتر ریتاردر به علت تشکیل لایه ای دوگانه از ریتاردر اطراف اجزای هیدراته نشده سیمان، دیگر تاثیر افزایش ریتاردر بر زمان بندش غیر خطی می باشد و در این محدوده دیگر پیش بینی مقدار ریتاردر از طریق روش های تحلیلی امکان پذیر نمی باشد و باید با روش حدس و خطا مقدار مطلوب را بدست آورد