آموزه های زیست محیطی مکتب اسلام در مورد حفظ و همی تنوع زیستی

شاید بتوان تنوع زیستی را به ساده ترین شکل، نوع و تعداد موجودات زنده در یک سطح خاص مثلاً گونه تعریف کرد. تنوع زیستی دارای اهمیت اکولوژیکی خاص با تأثیری که بر روی عملکرد، پویایی و پایداری اکوسیستمها دارد، می باشد. دین اسلام که یک مجموعه هماهنگ از هدایت ها و تعالیم می باشد تمام مصلحت های گوناگون حیات بشر را در بر می یگرد و بدون شک از پدیده تنوع زیستی کهاهمیت چشمگیری بر روی زندگی بشر و حیات کره زمین دارد،نگذشته است. با گذری بر تعالیم اسلامی و مهمترین کتاب آسمانی دین اسلام یعنی قرآن می توان به نگاه قرآن به تنوع زیستی پی برد. خداوند در قرآن می فرماید ما آسمان ها و زمین را به حق آفریدیم و برای آن سرآمد معینی قرار دادیم و در حفظ زمین و اجزای آن انسان را از اسراف برحذر داشت آنجا که فرموده است خدایی ک ه درختان و باغ های خودرو و ناخودرو بیافرید... اسفار نکنید که خداوند اسراف کاران را دوست ندارد . همچنین تأکید پیامبر اسلام قبل از جنگ ها به عدم قطع درختان می تواند نشانگر اهمیت حفظ تنوع زیستی در اسلام باشد و یا زمانی که به نوح پیامبر فرمان داده شد از هر حیوانی، یک جفت نر و ماده به کشتی بیاورد، فرمانی در جهت حفظ و بقا نسل بوده است که قرآن جهت عبرت دیگران آن را بیان نموده است. در اسلام همه پدیده ها بر اساس خدامحوری تفسیر و تبیین می شود و به موجودات اعم از گیاهان و جانوران به عنوان آیات و م خلوقات خدا نگریسته می شود و طبیعتاً این مخلوقات احترام خاص خود شان را دارد. بر اساس این دیدگاه انسان ها هرگز مجاز به تخریب طبیعت نبوده و نمی تواند حیوانات و گیاهان را فدای امیال نفسانی خود کند.