اثرات بقایای گیاهی در کنترل فرسایش زمین های زراعی

فرسایش خاک پدیده ای آهسته و تدریجی است و در طی یکدوره کوتاه زمانی، اثر جندان محسوسی ندارد اما در طولانی مدت باعث تخریب محیط زیست، کاهش عملکرد محصول و پتانسیل تولید و بسیاری از اثرات دیگر گردد. در فرسایش بادی با از دست رفتن ذرات کلوئیدی معدنی و الی موجود در خاکهای زراعی که حاملین عناصر تغذیه ای گیاه هستند، زمین حاصلخیزی خود را از دست می دهد در این شرایط حضور بقایای گیاهی به عنوان منبع تازه کربن تولید بیوماس میکروبی ک رده که این امر موجب بهبود دانه بندی خاک گردیده و میکروارگانیسم های موجود در بقایای گیاهی می توانند با جذب بارهای غیر مشابه سطحی، ذرات خاک را به یکدیگر پیوند دهند. همچنین گزارش شده است که ایجاد پوششی مرده از کاه به ضخامت 10 تا 20 سانتیمتر بر روی سطح خاک روشی ذیگر برای جلوگیری از فرسایش محسوب می گردد. در مناطق بادخیز و خشک اولین مشکل بالا بودن درجه حرارت و کمبود رطوبت است. بقایای گیاهی در این شرایط مانع از انتقال مستقیم نیروی باد به سطح خاک شده، باعث تشکیل خاک دانه های بزرگ و پایدار در خاک می شوند و ذرات فرسایش پذیر را به تلقه می اندازند و لذا باعث کنترل فرسایش بادی می گردند.