مقایسه شاخص های غنا و تنوع گونه ای در دامنه شمال و جنوبی زیر حوزه زیدشت- فشندک طالقان

تنوع گونه ای بخش مهمی از سلامت و پایداری یک منطقه است و تغییرات در تنوع زیستی باعث می شود که قدرت ارتجاعی محیط در برابر نوسانات و دخالت های بشری به حداقل برسد. بدین منظور مطالعهای بر روی تنوع گیاهی در زیر حوزه فشندک- زیدشت طالقان صورت گرفت. نمونه برداری در خرداد 1388 و بصورت تصادفی –سیسماتیک بر روی دامنه شمالی و جنوب صورت گرفت. بر روی هر دامنه دو ترانسکت (در جهت شیب و خلاف جهت شیب) به طول 20 متر مستقر گردید. در طول هر ترانسکت 10 پلات یک متر مربعی به فاصله های 50 متیر از هم مستقر گردید و در هر پلات لیست گونه ها و درصد پوشش و تعدادآنها یادداشت شد. سپس شاخص های تنوع گونه ای، غنای گونه ای و یکنواختی گونه ای از دادهها محاسبه شد. از آزمون t غیرجفتی برای مقایسه شاخص های اندازه گیری شده در دو منطقه استفاده شد. نتایج آزمون t غیرجفتی نشان داد که تنوع و غنای گونه ای در دو منطقه دارای اختلاف معنی داری هستند بطوری که شاخص تنوع گونه ای سیمپسون برای دامنه شمالی 0/96 و دامنه جنوبی 0/94 برآورد شد که نشاندهنده تنوع نسبتاً زیاد است. بررسی شاخص های یکنواختی و غنای گونه ای نیز نشان داد که این شاخص ها در دامنه شمالی بیشتر از دامنه جنوبی است. علت بیشتر بودن این شاخص ها در دامنه شمالی را شاید بتوان به بیشتر بودن رطوبت در این دامنه و همچنین بهتر بودن شرایط زیستی دردامنه شمالی جهت استقرار و ازدیاد گونه ها مربوط دانست.