ارزیابی شاخص‌های تحمل به خشکی در برخی لاین‌های اینبرد آفتابگردان

به منظور برآورد شاخص‌های تحمل به خشکی و تعیین مقاوم‌ترین لاین به تنش ، 8 لاین اینبرد آفتابگردان در دو آزمایش جداگانه تنش آبی و بدون تنش آبی در سال 1387 مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایش‌ها در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی هر کدام با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوی اجرا گردید و صفات عملکرد دانه و روغن و درصد روغن اندازه‌گیری شد. نتایج مقایسه میانگین شاخص‌ها نشان داد که از نظر شاخص STI، لاین‌های CMS148 و CMS222 به ترتیب با مقادیر 0/65 و 0/55 متحمل‌ترین و لاین‌های R26 و R19 به ترتیب با مقادیر 0/07 و 0/05 حساس‌ترین ژنوتیپ‌های مورد بررسی می‌باشند. شاخص‌های GMP, MP و STI به ترتیب دارای بیشترین همبستگی مثبت با عملکرد در شرایط نرمال و تنش بودند. شاخص STI برآورد کننده خطی بهتری برای میزان عملکرد روغن در شرایط بدون تنش و تنش (OILYp و OILYs ) نسبت به سایر شاخص‌ها بود. بنابراین STI، در این بررسی به عنوان یک شاخص برتر برای جداسازی ژنوتیپ‌های گروه A از بقیه گروه‌ها و لاین‌های CMS148 و CMS222 به عنوان متحمل‌ترین لاین‌ها به تنش خشکی شناخته شدند0 حساسترین ژنوتیپ های مورد بررسی / 0 و 05 / به ترتیب با مقادیر 07 R و 19 R متحمل ترین و لاین های 26به ترتیب دارای بیشترین همبستگی مثبت با عملکرد در شرایط STI و GMP ، MP می باشند. شاخص هایبرآورد کننده خطی بهتری برای میزان عملکرد روغن در شرایط بدون تنش و STI نرمال و تنش بودند.شاخصدر این بررسی به عنوان یک شاخص ،STI نسبت به سایر شاخص هابود. بنابر این (OILYs و OILYp) تنشبه عنوان CMS و 222 CMS از بقیه گروهها و لاین های 148 A برتر برای جداسازی ژنوتیپ ها ی گروهمتحمل ترین لاین ها به تنش خشکی شناخته شدند.