بررسی تاثیر عوامل اقلیمی بر گردشگری تالاب ها و سراب های منتخب استان کرمانشاه

تمامی جلوه های طبیعی اعم از جنگل های طبیعی، پارک های ملی، حیات وحش، رودخانه ها و طبیعت پیرامون آنها، آبشارها، چشمه های طبیعی، مناطق ویژه شکار و صید ماهی، دریاها و دریاچه ها و کرانه های پیرامون آنها، زیستگاههای طبیعی پرندگان مهاجر و بومی، گستره عظیمی از گردشگری را نشان می دهد که از آن به عنوان گردشگری طبیعی (اکوتوریسم) نام برده می شود. امروزه گردشگری طبیعی به عنوان بخش مهمی از صنعت گردشگری مورد توجه بسیاری از محافل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قرار گرفته است. از مهمترین ویژگی های کشور ایران داشتن جاذبه های بکر و منحصر به فرد طبیعی است که پتانسیل لازم برای ایجاد مناطق ویژه گردشگری طبیعی را در خود دارد. هدف این مقاله تعیین تقویم اقلیم گردشگری تالاب ها و سراب های استان کرمانشاه با استفاده از مدل شاخص اقلیم گردشگری TCI می باشد که از آمارهای اقلیمی 20 ساله ایستگاههای سینوپتیک استان کرمانشاه استفاده شده است. داده های مورد استفاده در این پژوهش مربوط به میانگین هفت پارامتر اقلیمی در ایستگاههای سینوپتیک و کلیماتولوژی درون و اطراف استان کرمانشاه تا سال 1390 بوده است. و نتایج حاصل از شاخص اقلیم گردشگری TCI نشان می دهد، که ماههای اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد، شهریور و مهر شرایط عالی و رتبه ای بالا بوده که این شرایط نشان دهنده بهترین ماههای سال از لحاظ اقلیمی برای حضور گردشگر می باشد. همچنین وضعیت شاخص اقلیم آسایش گردشگری در ماه اسفند و فروردین با شروع فصل بهار و افزایش دما، کاهش میزان بارش و تعدیل هوا از شرایط نسبتا خوبی برخوردار می باشد. در ماههای آبان و بهمن وضعیت توریسم و گردشگری در حد مرزی قرار داشته و در نهایت در ماههای آذر و دی شاخص اقلیم آسایش گردشگری دارای رتبه ای نامطلوب می باشد.