بهبود بارپذیری شبکه‌های توزیع در حضور واحدهای تولید پراکنده با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در سال‌های اخیر یک تمایل گسترده برای درآمیختن واحدهای تولید پراکنده (DG) در سطح توزیع به وجود آمده است . DGها می‌توانند راه‌حل‌های هزینه موثر، دوستی با محیط زیست، کیفیت توان بالاتر و انرژی با قابلیت اطمینان بیشتر را نسبت به تولید سنتی تامین نمایند. مزایای فنی DG ها می‌تواند از کاهش تلفات تا کاهش در بارگیری فیدر متغیر باشد. بالا بردن بارپذیری مزیت دیگری است که DG می‌نمایند. مزایای فنی DGها می‌تواند به سیستم توزیع اضافه کند.امروزه تولید پراکنده نقش کلیدی در سیستم توزیع دارد. یکی از مسائل کلیدی در استفاده از تولید پراکنده، مکان‌یابی این منابع در شبکه‌های قدرت می‌باشد. دراین تحقیق از الگوریتم ژنتیک برای جایابی بهینه منابع تولید پراکنده استفاده شده است