بررسی امکان کشت سویا با کاربرد فولوات آهن در حاشیه دریاچه ارومیه

این تحقیق به منظور مطالعه اثربخشی کود فولوات آهن بر عملکرد سویا در حاشیه دریاچه ارومیه، آزمایشی در سال 1391 ایستگاه تحقیقات کشاورزی ملکان، بصورت بلوک های کامل تصادفی در دو مکان یا سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای مورد آزمایش شامل: 1- شاهد (بدون مصرف کودهای آهن)، 2- کلات آهن سکوسترون براساس 75٪ توصیه +25٪ 75٪ آهن از فولوات آهن منظور گردید. در این آزمایش صفات عملکرد دانه، عملکرد اندام هوایی، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه و غلظت آهن در دانه مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. نتایج حاصل ازتجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که سطح مختلف کودی اثربسیار معنی‌داری را بر عملکرد دانه، و وزن هزار دانه (به استثنای تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف) در مرحله پایانی رشد (P<0/01) داشتند و اختلافاتی بین دو مکان کشت از نظر کلیه صفات مورد مطالعه (به استثنای عملکرد دانه) مشاهده نگردید. با افزایش سطوح کودی کلیه صفات مذکور در مرحله پایانی رشد نظیر عملکرد و اجزای عملکرد همراه با غلظت آهن در دانه متعلق به تیمار 50٪ توصیه کود فولوات آهن یا 50٪ کلات آهن سکوسترون و 100٪ توصیه کود فولوات کمترین آن متعلق به تیمار شاهد و ششم (25٪ کودفولوات +75٪ سکوسترون) بود و تیمار 100ٰ٪ سکوسترون در اکثر صفات مورد مطالعه مقام سوم را به خود اختصاص داد. هم‌چنین با توجه به کاهش وزن هزاردانه و تعداد دانه در غلاف در سطح پائین کودی (تیمار 6 و 4) احتمالاً می‌توان نتیجه‌گیری کرد که این اجزاء حساسیت بیشتری به کمبود آهن داشته‌اند و لذا نقش بیشتری در کاهش عملکرد دارند. با این وجود می‌توان چنین اظهار کرد که باکاربرد مقادیر مناسب کود فولوات آهن و یاترکیب آن با کلات سکوسترون، می‌‌توان ضمن افزایش عملکرد دانه سویا سایر صفات زراعی آن را در شرایط شور بهبود بخشید.