بررسی میزان تجزیه میکروبی دو سویه Pseudomonas aeruginosa و Pseudomonas stutzeri ساکن مخازن نفتی، در پاکسازی محیط زیست از لجن های نفتی

لجن نفت خام حاصل از مخازن یک معضل زیست محیطی است که تجزیه و حذف آن از طبیعت سالها زمان می برد و این حذف توسط میکروارگانیسم ها امکان پذیر است. تجزیه میکروبی توسط میکروارگانیسم های بومی ساکن این لجن ها از بهترین گزینه ها برای این منظور هستند، زیرا با شرایط سخت و فقیر از نظر منابع نیتروژن و فسفر لجن سازگار شده اند. هدف از تحقیق حاضر، عملکرد دو سویه Pseudomonas aeruginosa و Pseudomonas stutzeri جدا شده از مخزن و مطالعه تأثیر استفاده آنها جهت پاکسازی محیط زیست می باشد. در این تحقیق بعد از جداسازی این باکتری ها از لجن نفت، در محیط تجزیه کنندگی حاوی شن استریل شده، در سطح 7 درصد پسماند، میزان تجزیه کنندگی دیده شد و سپس توسط عصاره گیری سوکسله مقدار باقیمانده ی هیدروکربن های کلی نفت اندازه گیری شد. عصاره حاصل از سوکسله به گروماتوگرافی تزریق شد و میزان تجزیه کنندگی مشخص شد. بهینه سازی منابع نیتروژن و فسفات برای سویه ها انجام شد. با روش عصاره گیری سوکسله Soxhlet- extraction) هیدروکربن های کلی نفت بعد از تیمار با حلال دی کلرومتان اندازه گیری شد. آنالیز با کروماتوگرافی گازی سویهها نشان داد، Pseudomonas stutzeri و Pseudomonas aeruginosa به ترتیب موجب تجزیه کنندگی 90 و 72 درصدی پسماند نفتی شدند. همچنین بهترین هنبع نیتروژن و فسفات برای Pseudomonas stutzeri نیترات سدیم و دی سدیم هیدروژن فسفات، و برای Pseudomonas aeruginosa نیترات آمونیوم و پتاسیم دی هیدروژن بود. Pseudomonas stutzeri در مقایسه با Pseudomonas aeruginosa تجزیه کنندگی بهتری داشت که می توان آن را به ترکیب پسماند نفتی، براساس منشأ آن، ذخیره و تاریخ تیمار پسماند در مخازن مختلف، نسبت داد.