پیش فرآوری زیستی ساقه برنج با استفاده از قارچ تریکودرما ویریدی جهت تبدیل آن به بیواتانول

استفاده از سوخت های زیستی باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، کاهش مصرف سوخت های فسیلی، افزایش تامین انرژی در سطح ملی، افزایش توسعه کشاورزی و احتمال دیرتر به اتمام رسیدن سوخت در آینده خواهد شد. از جمله ضایعات کشاورزی پرکاربرد برای تولید بیواتانول زیست توده لیگنوسلولزی است زیرا این مواد فراوان ترین و کم هزینه ترین زیست توده های موجود در جهان هستند. در صورت استفاده از زیست توده لیگنوسلولزی یک مرحله پیش فرآوری برای شکستن پیوندهای لیگنین جهت خارج کردن سلولز و همی سلولز ضروری است. در سال 1984 عنوان شد که ممکن است پیش فرآوری زیستی در آینده مهم باشد چراکه آن زمان این روش نامناسب ، گران و زمان بر بود و میکروارگانیسم ها توسط مشتقات لیگنین مسموم می شدند.پیش فرآوری زیستی ضایعات کشاورزی که یک روش جدید برای افزایش قابلیت هضم به طور برجسته برای لیگنین زدایی لیگنوسلولزها از قارچ ها استفاده می شود. در این پژوهش ساقه برنج (زیست توده لیگنوسلولزی)به عنوان سوبسترا و قارچ تریکودرما ویریدی برای لیگنین زدایی انتخاب شد. با استفاده از قارچ تریکودرما ویریدی لیگنین موجود در ساقه برنج حذف شد و برای ارزیابی زمان برای حذف لیگنین 4 آزمایش با دو بار تکرار انجام شد و در روزهای دهم،چهاردهم، هجدهم و شانزدهم حذف لیگنین اندازه گیری شد. با گذشت زمان در پیش فرآوری درصد حذف لیگنین افزایش یافت اما سرعت حذف لیگنین بین دو نمونه ای که 14و18 روز تحت پیش فرآوری زیستی بودند به بیشترین مقدار خود رسید. با توجه به اینکه بالاترین سرعت حذف لیگنین، تولید قند و تولید اتانول در نمونه ی که 14 روز تحت بیش فرآوری زیستی بوده به حداکثر مقدار رسیده و مشکل فرآیند زیستی کند بودن سرعت آن است میتوان اظهار کرد که زمان 14 روز برای حذف لیگنین توسط سویه مذکور کافی است.