بررسی ظرفیت هاوچارچوبهای همراهی طراحی شهری درحفاظت اکولوژیک وباززنده سازی رودخانه های شهری نمونه موردی رودخانه زرجوب وگوهررود رشت

مدیریت اکولوژیک نادرست درسالهای اخیرباعث وارد امدن خسارات جبران ناپذیری برمحیط زیست کشور شده است یکی ازمشکلات موجود الودگی های زیست محیطی رودخانه های شهری است که ناشی ازعدم تطابق سیاست های توسعه شهری و سیاست های حفاظت اکولوژیک است تغییر نقش رودخانه ها ازشریانهای زندگی و تبدیل شدن آن ها به مجاری فاضلاب حاصل رشدشهری بی برنامه و غیراکولوژیک متکی براقتصادنفتی است که نقش اقتصادواکولوژیک رودخانه ها درشهرهای ایران را ازبین برده است دراین میان طراحی شهری درکرانه های ابی می تواند درتبدیل مجدد رودخانه ها و کرانه های آنها به بسترزندگی شهری درحفاظت اکولوژیک آنه نیزتاثیر زیادی داشته باشد برای این هدف لازم است تا سازوکارهای هماهنگی میان طراحی شهری و حفاظت اکولوژیک به گونه ای تدوین شود که این دو فعالیت به ظاهر متناقض برسرحفاظت اکولوژیک و احیا فعالیتی و اقتصادی به نقطه تعادل دست یابند این مقاله درراستای این هدف به مطالعه موردی رودخانه های زرجوب و گوهررود رشت می پردازد این دو ازجمله الوده ترین رودخانه هایجهان هستند که روزگاری نه چندان دور شریان زندگی درشهر بوده اند درمطالعه حاضر با تحلیل نقش اقتصادی و هویتی این دورودخانه درگذرتاریخ تحول و رشدشهر رشت تلاش شده تا نقش طراحی شهری دراحیا وحفاظت اکولوژیک آنها روشن شده و سازوکارهای هماهنگی میان طراحی شهری و حفاظت اکولوژیک پیشنهاد گردد