اثر اسید ایندول- 3-استیک بر روی گندم، سیب زمینی و ذرت

واژه هورمون (Hormone) ریشه یونانی دارد. این کلمه به معنی محرک است که نخستین بار در مبحث فیزیولوژی جانوری به کار برده شد. هنگامی که مشخص شد در گیاهان نیز مواد محرک رشد وجود دارند واژه هورمون تحت عنوان هورمون های گیاهی( Phytohormone) به کار گرفته شد. بررسیهای بعدی نشان داد که گروهی از مواد در گیاهان دارای نقش تنظیم کنندگی هستند که آنها تنظیم کننده های رشد گیاهی یا (PGR) Plant Growth Regulators نامیده می شوند. فیتینگ (1907) با بررسی هایی که با کولئوپتیل جودوسر انجام داد مشاهده کرد که اگر قسمت راسی آن را قطع کرده و دوباره آن را سرجای خود بگذارد و سپس آن را در معرض تابش نور یک جانبه قرار دهد راس کولئوپتیل در ادامه مراحل رشد خود به طرف جهت تابش نور خمیدگی پیدا می کند. مشخص شد که انتقال محرک به وسیله بریدگی ایجاد شده در کولئوپتیل قطع نشده است.این آزمایش به شیمیدانهای هلندی، کوگل و هاگن_اسمیت، این امکان را داد که در سال 1931 روش جداسازی و تخلیص این ماده را به دست آورند. در سال 1934 کوگل ماده موجود در راس کولوئوپتیل را مشخص کرد و آن را اکسین نامید. در سال 1919 پل Paul راس کولئوپتیل را قطع کرده و آن را طوری روی پایه قرار داد که راس و پایه در یک امتداد نبودند و این بار نیز مشاهده شد که تحت تاثیر تابش یک سویه نور خمیدگی ایجاد می شود.Paul با تکرار بررسی های جانسن- بویسن نشان داد که در این موارد یک ماده محرک یا هورمون دخالت دارد.