ارزیابی نقش سطوح و زمان های مختلف مصرف کود نیتروژن بر الگوی تخصیص ماده خشک و استحصال قند از چغندر قند

از صفات بسیار مهم در مدیریت مزارع چغندر قند الگوی تخصیص ماده خشک به اندام های هوایی و ریشه و قند استحصال شده از آن می باشد. به منظور بررسی اثرات میزان تقسیط کود نیتروژن بر الگوی تخصیص ماده خشک و استحصال قند و خصوصیات کمی و کیفی چغندر قند آزمایشی در سال 1391 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل 4 سطح تقسیط (100%, S1 مصرف کود هنگام کاشت و 50، دیگر در مرحله هشت تا 10 برگی 25%, S4 مصرف کود هنگام کاشت و 75% دیگر در مرحله تنک کردن و سه سطح کود نیتروژن (240, N3, 160, N2, 80, N1 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که کود نیتروژن اثر معنی داری در تغییرات عیار، درصد قند قابل استحصال، راندمان استحصال و درصد قند ملاس و همچنین جذب عناصر سدیم و پتاسیم توسط گیاه داشت اما تأثیر آن بر عملکرد ریشه، قند و نیتروژن مضر معنی دار نبود. با افزایش مصرف کود نیتروژن، میزان عیار، درصد قند قابل استحصال و راندمان استحصال کاهش یافت. N2 بالاترین عملکرد ریشه را به خود اختصاص داد (56/59 تن در هکتار) و در تقسیط بالاترین عملکرد ریشه یا عملکرد 49/68تن در هکتار مربوط به تقسیط S4، (25% هنگام کاشت و 75% هنگام تنک) به نفع ریشه بود از طرفی با توجه به اینکه در ابتدای فصل بالاترین شاخص سطح برگ مربوط به تیمار N1 بود. بالاترین عیار قند نیز مربوط به سطح کودی N1 و N2 یا (21/18 و 18/70) و سطح تقسیط S2 بالاترین عیار (18/6) را به خود اختصاص داد.