انتخاب الگوی تزریق در فرایند ازدیاد برداشت در یکی از مخازن نفتی ایران

انرژی طبیعی مخازن هیدروکربوری با ادامه فرآیند تولید کاهش می‌یابد. بازگردانی انرژی مخزن به منظور تثبیت فشار مخزن و ایجاد مکانیزم رانش توسط تزریق اب و گاز انجام می‌شود. تزریق گاز به تنهایی به علت نسبت تحرک نامطول آب – گاز، اغلب منجر به میان‌شکنی زود هنگام و بنابراین بادزه جارویی ضعیف میگردد. آب و گاز ممکن است به صورت متناوب (altenative) و همزمان (simultaneous) تزریق شوند. این امر سبب بهبود بازدهی جارویی به وسیله تثبیت جبهه جابه‌جایی می‌شود. در این مطالعه به بررسی بهینه‌سازی بازیافت نفت از مخزن آسماری یکی از میادین نفتی جنوب غربی ایران پرداخته شده است. روش‌های تزریقی در این مطالعه عبارتند از: تزریق غیر امتراجی گاز – تزریق متناوب آب و گاز – تزریق همزمان آب و گاز – سیلابزنی آبی. در این مطالعه مکانیسم‌های رانش تولید نفت تحت روش‌های تزریقی بررسی می‌گردند. عوامل موثر در راندمان تزریق ارزیابی می‌شوند.