ارزیابی سطح توانمندی تکنولوژیک صنعت فولاد ایران (تحقیق موردی: شرکت ملی ذوب آهن)

ارزیابی توانمندی تکنولوژیک یکی از ابزارهای کلیدی در فضای مدیریت تکنولوژی است که ادبیات متناظر با آن در طول سالیان گذشته بسط و توسعه فراوانی یافته است مهمترین کاربرد این ابزار شناسائی نقاط قوت و ضعف تکنولوژیک با هدف اندازه گیری شکاف تکنولوژیک تکنولوژی موجود می باشد تا براساس آن بتوان به تدوین استراتژی و برنامه ریزی تکنولوژی مبادرت نمود البته عمده توسعه ادبیات این موضوع در سطح بنگاه می باشد ولی در سطح ملی نیز در مقوله رتبه بندی تکنولوژیک کشورها برای توسعه روابط و همکاری های صنعتی بین المللی مورد استفاده قرار می گیرد. در این مقاله سعی داریم سطح توانمندی های تکنولوژیک و شکاف موجود در هر سطح را در شرکت ملی ذوب آهن مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم. برای انجام پژوهش از مدل ارزیابی تکنولوژیک پاندا و راماناسن استفاده شده است. این مدل از 3 بعد اصلی و 9 بعد فرعی سطح توانمندی شرکت را مورد ارزیابی قرار داده و در هر یک وضعیت شرکت را مشخص می نماید.