بررسی تأثیر استفاده از پرده آب بند بر روی کاهش نشت آب از سد خاکی شمیل

دیواره ی آب بند در سدسازی موقعی مطرح می شود که به دلیل ضخامت قابل توجه مصالح آبرفتی نفوذپذیر در پی، بدنه ی سد به اجبار روی مصالح مذکور استقرار یافته و لازم است برای جلوگیری از نشت آب از طریق پی شیوه ی آب بند مناسبی به کار گرفته شود. مزیت عمده ی دیواره آب بند این است که مانعی فیزیکی در آبرفت ایجاد می کند و پتانسیل تراوش کنترل نشده از پی را به حداقل می رساند. تحلیل المان محدود نشان می دهد که دیواره آب بند به تنهایی باعث کاهش مقادیر تراوش و فرونشاندن گرادیان های خروجی در حدود قابل قبول، نخواهد شد. در این تحقیق روش های مختلف کنترل تراوش در پی سد خاکی مذکور به صورت مجزا و ترکیبی که قابلیت اجرای این سد را داشته با استفاده از نرم افزار seep/w (از مجموعه نرم افزار Geo Studio ) انجام گردیده است. ساختگاه سد شمیل بر روی لایه های آبرفتی و سنگ هوازده با ضخامت حدود 30 متر قرار دارد. نتایج تحقیق نشان می دهد در سد شمیل عمق دیوار آب بند از 13 متر به 12 متر و طول پتوی نفوذناپذیر از 80 متر به 65 متر کاهش می یابد.