مدیریت گازهای آلاینده حاصل از نیروگاه های حرارتی کشور

گازکربنیک به همراه اکسیدهای گوگردی (SOx) و اکسید های نیتروژن (NOx) و منواکسید کربن (CO) به عنوان عوامل آلاینده محیط زیست و گازهای گلخانه ای به شمار می روند. این مطالعه با هدف ارائه راهکار جهت بهبود عملکرد نیروگاه ها و مدیریت گازهای آلاینده حاصل از سوخت های فسیلی به ویژه در نیروگاههای حرارتی کشور انجام گردیده است. بدین منظور ضمن بررسی مقدار و اثرات نامطلوب این مواد، با در نظر گرفتن آنها به عنوان خوراک واحدهای جانبی جهت استحصال محصولاتی چون گازکربنیک و اسیدسولفوریک می توان بر این ادعا بود که علاوه بر کاهش انتشار این آلاینده ها در محیط زیست و جلوگیری از عواقب زیانبار آنها، درآمد قابل توجهی نیز حاصل می گردد. در این مطالعه ضمن بررسی خواص گازکربنیک و اسیدسولفوریک و روش های مرسوم تولید آنها ، قصد داریم توجیهات فنی و اقتصادی ایجاد واحدهای استحصال گازکربنیک و تولید اسید سولفوریک در کنار نیروگاه ها را که خوراک اولیه آنها از دود حاصل از این نیروگاه ها می باشد را مد نظر داشته باشیم. روش معمول جهت استحصال گازکربنیک، روش جذب شیمیایی با جداسازی گازهای اسیدی همراه گازهای ناشی از احتراق سوخت های فسیلی و سپس عبور دادن آنها از برج جذب گازکربنیک توسط حلال MEA، بازیافت محلول MEA در اثر حرارت گاز مذکور و سپس عملیات رطوبت زدایی ، متراکم سازی و میعان گاز کربنیک در سیلندرهای مخصوص ذخیره سازی می باشد همچنین جهت محصول اسید سولفوریک، گاز SO2 حاصل از سوختن گوگرد موجود در مازوت نیز پس از جداسازی در مرحله اول، جهت تولید این محصول مورد استفاده قرار می گیرد . به دلیل اینکه واکنش مذکور بسیار گرمازا می باشد، از حرارت تولیدی جهت پیش گرمایش آب ورودی به بویلرهای نیروگاه بهره جسته و بدین ترتیب راندمان نیروگاه نیز تا حدی بالاتر خواهد رفت. در این تحقیق، نقش کاهش آلاینده های ناشی از سوخت های فسیلی در نیروگاه ه اراک را مورد مطالعه قرار داده و استفاده از گازهای آلاینده به عنوان خوراک اولیه واحدهای جدید تولید گازکربنیک و اسید سولفوریک ارزیابی می نماییم.