کاربرد سامانه اطلاعات جغرافیایی و دورسنجی در مطالعه ی سیلاب (مطالعه ی موردی: مشگین شهر)

در دهه های اخیر، GIS (از زیرشاخه های GIT) به عنوان یک فن آوری پویا و کم نظیر، با هدف مدیریت بهینه داده های مکانی، در دسترس کاربران علوم و فنون مختلف قرارگرفته است. به طوری که امروزه سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS)، یکی از ابزارهای مهم و مؤثر در روند تصمیم گیری و مدیریت بهینه و همچنین بررسی مخاطرات به شمار می رود. از جمله ی این مخاطرات سیل است، جاری شدن سیل در محدوده ی شهرها از کوچکترین تا بزرگترین این سیلاب ها مشکلاتی را برای مناطق شهری ایجاد می کنند. راه های متعددی برای پیشگیری و یا حتی کاهش خسارات این گونه حوادث وجود دارد، استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور از جمله راه ها می باشد. سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) در مباحث منابع آب کاربرد بسیار یافته اند. مدل سازی، پیش بینی و تهیه ی نقشه های سیل با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، تصاویر رادار و سنجش از دور،نقش بسیار مهمی در درک جنبه های متفاوت خطر، ارزیابی و مدیریت آن داشته است. انواع عکس ها که با سنجش از دور تهیه می شوند بدلیل تکراری بودن، در دسترس بودن از داه های چند طیفی، اجازه تولید نقشه پوشش زمین برای دوره های مختلف و در نتیجه کمک به مطالعه ی تغییرات، کاربرد فراوانی دارد. شهرستان مشکین شهر نیز در کنار رودخانه های پرآبی چون خیاو، آنار و مشکین چای و در دامنه شمالی کوهستان معروف سبلان واقع شده است و هر ساله سیلاب های شدید خسارات فراوانی به این شهر وارد می کنند. در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی نقش سیستم اطلاعات جغرافیایی در پهنه بندی و ارزیابی خطر سیل خیزی در مشکین شهر می پردازیم.