مکان یابی اسکان موقت در مدیریت بحران برای آسیب دیدگان زلزله با استفاده از مدل AHP و GIS (مطالعه موردی: منطقه دماوند)

برنامه ریزی پیش از وقوع بحران از مسائل مهمی است که امروزه پیش روی مدیران شهری به ویژه در حوزه مدیریت بحران قرار دارد. هدف از این پژوهش مکان یابی بهینه پایگاه های اسکان موقت برای آسیب دیدگان زلزله با استفاده از مدل AHP و همچنین بهره گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS در منطقه دماوند است. لازم به ذکر است که به علت وجود دو گسل اصلی مشا و فیروزکوه این شهرستان از شهرستان های لرزه خیز استان تهران به شمار می آید. روش تحقیق مورد استفاده روش توصیفی- تحلیلی است. در مرحله نسخت مرور مختصری به مفاهیم نظری تحقیق، سپس تحلیل و آنالیز مدل م فهومی AHP شده است و پس از بررسی عوامل مؤثر زیست محیطی، کالبدی، جمعیتی در منطقه دماوند به وزن دهی به پارامترها با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP پرداخته ایم و در نهایت از نتایج به دست آمده و تلفیق لایه ها در نرم افزار GIS که متأثر از شاخص های زیست محیطی، کالبدی، جمعیتی است مکان یابی مناسب برای برپایی اسکان موقت ناشی از زلزله صورت گرفت.