تعیین مناسب ترین روش میان یابی برای بررسی تغییرات مکانی EC و SAR آبهای زیرزمینی (مطالعه موردی: میاناب شوشتر)

منابع آب زیرزمینی از مهمترین منابع آب مورد استفاده در کشاورزی محسوب می شود خطر آلودگی کمتر نسبت به آب های سطحی باعث شده حتی در مناطقی که کمبودی از لحاظ آب سطحی وجود ندارد نیز استفاده از آب های زیرزمینی رونق داشته باشد برآورد دقیق خصوصیات کمی و کیفی آب های زیرزمینی مستلزم صرف زمان و هزینه زیاد می باشد بنابراین روش های میان یابی به عنوان راه حل مناسبی در تخمین پارامترهای کیفی آب زیرزمینی مورد استفاده قرار می گیرد هدف از انجام این پژوهش تعیین مناسب ترین روش میان یابی به منظور بررسی و تحلیل مکان متغیرهای SAR و EC آب های زیرزمینی میاناب شوشتر است بدین منظور از روش های عکس فاصله وزن دار، کریجینگ و کوکریجینگ استفاده شد نتایج نشان داد که روش کوکریجینگ به دلیل داشتن RTMSE پایین تر برای تهیه تغییرات مکانی SAR,EC مناسب تر است با توجه به نقشه های تولید شده با استفاده از روش کوکریجینگ مشخص گردید که پارامترهای SAR,EC در محدوده قابل قبول و متوسط و در برخی موارد خوب قرار دارند بررسی کیفی آب زیرزمینی دشت میاناب جهت کشاورزی بر اساس سیستم طبقه بندی ویلکوکس انجام گرفت با توجه به نمودار ویلکوکس می توان نتیجه گرفت که آب زیرزمینی دشت میاناب وضعیتی متوسط جهت استفاده در کشاورزی را داراست و بیشتر در کلاس های c3s1 و c4s2 قرار دارد.